Inhoudsopgave
Inzicht in totaal opgeloste vaste stoffen (TDS) en de meting van de hardheid ervan
Total Dissolved Solids (TDS) verwijst naar het gecombineerde gehalte aan alle anorganische en organische stoffen in een vloeistof die aanwezig zijn in een moleculaire, geïoniseerde of microgranulaire gesuspendeerde vorm. TDS kan mineralen, zouten, metalen, kationen, anionen en andere stoffen omvatten. Het meten van TDS is van cruciaal belang in verschillende industrieën, waaronder waterzuivering, landbouw, aquacultuur en drankenproductie, omdat het waardevolle inzichten biedt in de waterkwaliteit en -samenstelling.
| Meetmethode | N,N-diethyl-1,4-fenyleendiamine (DPD) spectrofotometrie | |||
| Model | CLA-7122 | CLA-7222 | CLA-7123 | CLA-7223 |
| Inlaatwaterkanaal | Enkel kanaal | Dubbelkanaal | Enkel kanaal | Dubbelkanaal |
| Meetbereik | Totaal chloor: (0,0 ～ 2,0) mg/l, berekend als Cl2 ; | Totaal chloor: (0,5 ～10,0) mg/l, berekend als Cl2 ; | ||
| pH：（0-14）；temperatuur：（0-100）℃ | ||||
| Nauwkeurigheid | Vrij chloor: ±10 procent of 0,05 mg/l (welke van de twee het grootst is), berekend als Cl2; Totaal chloor: ±10 procent of 0,05 mg/l (welke van de twee het grootst is), berekend als Cl2 | Vrij chloor: ±10 procent of 0,25 mg/l (welke van de twee het grootst is), berekend als Cl2; Totaal chloor: ±10 procent of 0,25 mg/l (welke van de twee het grootst is), berekend als Cl2 | ||
| pH:±0.1pH；Temp.:±0.5℃ | ||||
| Meetcyclus | Vrije chloor≤2.5min | |||
| Bemonsteringsinterval | Het interval (1～999) min kan op elke waarde worden ingesteld | |||
| Onderhoudscyclus | Aanbevolen één keer per maand (zie hoofdstuk Onderhoud) | |||
| Milieu | Geventileerde en droge ruimte zonder sterke trillingen; Aanbevolen kamertemperatuur: (15 ～ 28)℃; relatieve vochtigheid: ≤85 procent (geen condensatie). | |||
| vereisten | ||||
| Monsterwaterstroom | （200-400） ml/min | |||
| inlaatwaterdruk | （0.1-0.3） bar | |||
| Inlaatwatertemperatuurbereik | （0-40）℃ | |||
| Voeding | AC (100-240)V； 50/60Hz | |||
| Verbruik | 120W | |||
| Stroomaansluiting | 3-aderig netsnoer met stekker is met aardedraad op het stopcontact aangesloten | |||
| Gegevensuitvoer | RS232/RS485/（4～20）mA | |||
| Afmetingsgrootte | H*B*D:（800*400*200）mm | |||
Een veel voorkomende misvatting is of een TDS-meter de waterhardheid nauwkeurig kan meten. De hardheid van water wordt voornamelijk veroorzaakt door de aanwezigheid van calcium- en magnesiumionen in het water, wat kan leiden tot kalkaanslag in leidingen en apparaten. Terwijl TDS-meters de totale hoeveelheid opgeloste stoffen in water meten, inclusief mineralen zoals calcium en magnesium, meten ze niet specifiek de waterhardheid. De waterhardheid wordt doorgaans gemeten in termen van de calciumcarbonaatconcentratie, uitgedrukt in delen per miljoen (ppm) of milligram per liter (mg/l).
Het is belangrijk op te merken dat TDS en waterhardheid verwante maar verschillende parameters zijn. TDS-meters geven een algemene indicatie van de waterkwaliteit op basis van de totale aanwezige opgeloste vaste stoffen, terwijl de waterhardheid specifiek verwijst naar de concentratie calcium- en magnesiumionen. In sommige gevallen kunnen hoge TDS-niveaus correleren met een verhoogde waterhardheid als gevolg van de aanwezigheid van minerale ionen, maar deze relatie is niet altijd direct of consistent.
Om de waterhardheid nauwkeurig te meten, wordt aanbevolen een speciale waterhardheidstestkit te gebruiken of een gespecialiseerd instrument dat voor dat doel is ontworpen. Deze tests omvatten doorgaans het gebruik van colorimetrische methoden of complexometrische titraties om de concentratie van calcium- en magnesiumionen in het water te bepalen. Door de waterhardheid rechtstreeks te meten, kunnen gebruikers de kans op kalkvorming, de vorming van zeepresten en andere problemen die verband houden met hard water beter begrijpen.
Kortom, terwijl TDS-meters waardevolle informatie kunnen bieden over de algehele waterkwaliteit door de totale waterkwaliteit te meten Er zijn opgeloste vaste stoffen aanwezig, deze zijn niet specifiek ontworpen om de waterhardheid te meten. Waterhardheid is een aparte parameter die verband houdt met de concentratie calcium- en magnesiumionen in water, wat van invloed kan zijn op de geschiktheid ervan voor verschillende toepassingen. Voor nauwkeurige metingen van de waterhardheid is het raadzaam speciale testkits of instrumenten te gebruiken die speciaal voor dat doel zijn ontworpen.
Het begrijpen van de verschillen tussen TDS en waterhardheid kan individuen en bedrijven helpen weloverwogen beslissingen te nemen met betrekking tot waterbehandeling, filtratie en conditionering om optimale waterkwaliteit en prestaties in een verscheidenheid aan toepassingen te garanderen.
